Fictie

Zelfgeschreven gedicht

Beste vriend voor altijd - Nikki Doensen

Sinds ik je ken ben je speciaal voor me, altijd laat je me weer lachen, en altijd voel ik me weer goed. Zoveel mogelijk bellen, dat was onze vriendschap, ik wist niet meer wat ik moest. Ik geloof niet in wonderen maar wist zeker, jij bent er een. En al zijn er duizenden sterren, zoals jou, is er geen een. Ik geloofde niet in een vallende ster, en zeker niet zoals jou, maar weet nu zeker, dit is de enigste die ik vertrouw. Ook al ben je niet bij me, misschien hoor je niet bij mij... Misschien kan je het niet geloven, maar bij jou wil ik zijn. Ben ik chagrijnig, en hoor ik eventjes jou stem, sluit ik mijn ogen, en lijkt het net of je bij me bent. Ik wil m'n leven leiden met geluk en met verdriet, maar zonder een vriend zoals jou aan mijn zijde, gaat dat niet. En ik wil dat je weet, ook al ben je niet bij mij, jij bent de enigste die ooit in mijn gedachten zal zijn.

Kijk uit m'n raam, kijk naar de sterren. Onze vriendschap in m'n hart, maar toch van zo verre. Een kleine glimlach op je gezicht, straalt als de zon. Maar de gevoelens in mijn hart, dat is waar onze vriendschap begon. Het klinkt raar en ook al zijn de woorden niet echt, weet dat ik dit meen, onze vriendschap is oprecht. En nu als ik je stem hoor, smelt ik als sneeuw voor de zon, jij bent een drug zo verslavend, een drug waar ik niet zonder kon. 

Je moet leren begrijpen dat onze vriendschap niet meer over gaat, want het gevoel komt steeds naar boven, als je tegen me praat. Soms mis ik je, maar begin geen gesprek. Ik kijk naar m'n mobiel, tot dat je wat zegt. Ik geloof niet in wonderen, en zeker niet in het lot. Maar ik weet 1 ding zeker, onze vriendschap gaat nooit meer kapot...

 

Traan voor een vriend - Nikki Doensen

Na elke traan

omdat mijn beste vriend is weggegaan

ik snap het niet

want je doet me zo'n verdriet

omdat je van me houdt

en me vertrouwd

als je ooit nog terugkomt

dan ben je zeer verwelkomt

dan zal alles anders zijn

en doet mijn verdriet niet meer zo'n pijn.

Zintuigengedicht

De liefde

De liefde lijkt op een roze wolk,

Het ruikt naar rode rozen,

Smaakt naar het lekkerste ijs,

Voelt aan als een kussen zo zacht,

Klinkt als vogelgezang op een vroege lente-ochtend.

De liefde verdwijnt, als sneeuw voor de zon.

Maak jouw eigen website met JouwWeb